Gülümseyen bir ufkun
Dudaklarından eserken bir meltem
Kalbin sahillerinde bir aşk hulyası
Rüyalara çarpan bir mâh-ı ayn
Yekpare bir zamanın
Zamanlar üstü ahitlerinde
Can içinde bir candır Asuman
Dile pelesenktir, gönle Gülhan

Bir hıçkırık tutar gönül sarnıcımı
Haykıran dillere tercüman olur canan
Aşk, gönle tutunmaktır, ruha nuşi revan
Sese ses olmaktır aşk, cana nefes

Bilinir elbet, aslolan mânaya namzet
Ağızdan çıkan değil, gönle inen sese hayret
Bir kez suya düşünce silüet
Yakamozları kaldır,
Ay’a mesken bir kalp olmak gerek
Şimdi gülleri kıskandıran bir gül tomurcuklanır bahçelerimde
Ateşler içinde kızaran, kalbe payen
Aşka kanatlanırken melekler
İsrafilin çağrısına yabancı mıyım ben

Güne seslenir kumrular, sesler sesi kovalar
Üşengeç bulutların gözlerinde bir aşk...
Lambalar hangi ışıklara gebe
Beyaz bir sayfada hangi mektuptur pulsuz
Ellerinden içer topraklar suyunu
Yüzün bir Anadolu, gözlerinse vatan
Al al yanaklardan gönle heyecan kanar
Zeyl düşer yapraklar sonbahara

Yıldızlara serüven mi vardır, hangi burçtur yuva
Ilık bir rüzgâr eser, gönlün ağacına
Loş karanlıklarda alnımda secde izi yanarken
Dilim, göklere uzayan dua
Işıklar sana tecelli, aşk hakka rıza
Zaman, saatlere sığmazken yemin olur asra

Aşkın tecelligahı zumrutten gözlere serilir
Şarap mıdır akla ziyan, sevda mıdır akan
Kelimeler sükut, cümleler bir kalbe gerilir
Sağır mıdır ki gece duymaz
Islık ıslık çağırır, vuslatsız mı kalır sultan
Nazlı bir bakıştır aşk, gönle bıçak
Bazen bir titreyiştir
Bazen bir gönle salkım saçak

Kapı bir huzura açılır
Dehlizler yuvarlanır
İsrafil kanatlanır
Sur’dan bir yankı kopar
Bir ses ki ikinci kez dalgalanır kulaklarda

Bazen kıyamettir aşk
Bazen aşka kıyam bir
Vaveyla

İsmet yılmaz