hangi yanında yolcuyum
neren de oturmuşum bilmem ki
hangi hücre pasında
kalp ağrısında atarım
döndükçe kaderin elimde
boyun eğen kimliğin asılırdı
gözlerimde

böyle nasıl seversin söylesene

yarım kalmışlığı hiçe saydığımız
sonra kavurduğumuz her günah
cezalıyım diyor
küle gömdüğümüz acı
sözlerimde büyüyor
yeisin ortasında can çekişen benliğin
düşlerimde ölüyor
şimdi soluk turkuazın
yitik bir aşk öyküsünün ilk hecesi
nefesim dudaklarına gömülmüş
sesin kendini arıyor
sesimde

böyle nasıl seversin söylesene

adımı yazdığın bekleyiş sokağı
yanlış adreslerin kaldırımları ile kesişiyor
aşk kesiyor kendini
kör bıçakla tam ortasından
ben taraf kandıran
sen taraf kanan
her taraf kan
ellerimde

böyle nasıl seversin söylesene

ben sana inen
aşk adına son kutsal kitap
adıma yazılmış korkularının
okundukça çoğalan duasıyım
yüz sürdüğüm suyla yıkandıkça ruhun
sanki araf bayram yeri
ordayım işte
her şeyimle
kızılca bir kıyamette

böyle nasıl seversin söylesene…