Uzaklıklarda yankılanır adın,
Her ses bir çağrı gibi kalbime.
Gidip gelmezsin belki,
Ama varlığın hep yanımda.

Bir şehirde rüzgâr taşır kokunu,
Diğerinde sessizlik sorar adını.
Ben ortasında kaldım,
Uzaklıkta yankılanan bir aşkla.

Trenler geçer, otobüsler durur,
Ama ben beklerim hâlâ durağında.
Çünkü her uzak yol
Seninle dolu bir aşkın adı.

Her sokak taşır seni,
Her duvar fısıldar adını.
Ama gidemem yanına,
Çünkü mesafeler suskun.

Yıldızlar bile dua eder geceleri,
Ay bakar uzaklığıma sessizce.
Her ışık senin varlığını hatırlatır,
Her karanlık seni bekler gibi.

Uzaklıkta yankı olur kalbim,
Seninle doldurulamayan bir boşluk.
Ama her boşlukta çoğalır aşk,
Adı seninle anılır hep.

İkindi vakti eksik kalır duygular,
Akşam olunca tamamlanır sessizce.
Her vakit bir şehirde sensizim,
Diğerinde ise seni beklerim.

Kalbimde haritalar yok,
Sadece rotayı bilen bir sevda var.
O rota sana çıkar,
Ve her adımda seni çağırır.

Mesafe ne kadar uzun olursa olsun,
Her yankı seni getirir bana.
Ve ben her adımda fark ederim,
Aşkın adı hep sen olmuştur.

Köprüler kurarım hayalimde,
Taşları umut, harcı dua.
Ama sen geçmesen de yollarından,
Yankı yine adını taşır.

Bir yanımda sabır büyür,
Diğer yanımda hasret filizlenir.
Ve ben ortasında dururum,
Uzaklıkta yankı: adı aşk.

Gözlerim ufka bakar durmadan,
Senin adını arar her ışıkta.
Çünkü her mesafe bana hatırlatır,
Aşkın yankısını, adını sen koydun.

Ve bil ki sevgilim,
Nereye giderse gitsin zaman,
Bu mesafede yankılanan tek ses
Her zaman senin adın olacak.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(27 Ağustos 2025)