3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
166
Okunma
Karanlık çökmüştü Mekke üstüne,
Hakkın nuruyla doğdu gönlüne.
İmanla yıkıldı putların bağı,
Kalplere doldu adalet çağı.
Kılıcı keskin, kalbi merhamet,
Hakkın yanında buldu izzet.
Mazlum gülümser, zalim titrerdi,
Adalet deyince Ömer görünürdü.
Gece olunca secdede ağlar,
Gözyaşlarıyla Rabbine yalvar.
Dünya malına hiç değer vermez,
Kul hakkını ise asla yemez.
Halife oldu, ama bir garipti,
Yastığı taş, gönlü ise ümmetti.
Tahtı yoktu, ne saray ne köşk,
Adaletin sesi her gönülde kök.
Ey Faruk! Hakkı batıldan ayıran,
Ümmetin kalbine umut duyuran.
Senin adaletin güneş misali,
Doğudan batıya yayılır hâli.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
