2
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
158
Okunma
Köyün gecesi sessizdi,
Akşam olunca parladı ateş böcekleri.
Avucuma aldım birer birer,
Kimi beyaz, kimi yeşil,
Kimi de deniz mavisi…
Işıl ışıl yanıyorlardı,
Minicik fenerler gibi dünyamda.
İçimden dedim:
“Rabbim ne büyüksün,
Neler yaratıyorsun böyle küçük mucizelerde!”
Üç beş tane aldım,
Penceremin kenarına koydum,
Ve izledim…
Karanlıkta parlayan minik yıldızlar gibi,
Gecenin ruhunu aydınlatıyorlardı.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
