Açılsın içimin yaprakları
Göğü kucaklasın bir hasretle
Işıktan mahrum bir gözün kıyısına
Bir gülüşün titreyerek süzülmesi gibi
Aksın gözyaşım

Uykumu bölsün bir rüya
Saçlarımı çekerek geceden
Kirpiklerim düşsün depreşen toprağa
Alsın utangaç yıllarımı
Kimse görmesin aşklarımı
Kalbim perperişan ayrılıklara gömülsün
Tanıdık binlerce sevda içinde
Yalnız aşkların bilinmezliğine sarılsın

Beyaz bir kuş, mavi hülyalar ülkesinde
Gökleri kuşatsın
Melekler kıskansın
Kırmızı lekeler nişanesiyle
Bir resme boyansın
Konsun ezelden bir kadrin ellerine
Yazsın kader
Kuş rüyalarına
Gecem aydınlansın

Bu kahır soldurdu bakışlarımı
Haykıramadığım sesler
İçime atılmış ölümlerde can oldu
Fesleğenler pencerelerden bakarken
Esintisiyle kalbimin gülleri
Toprağımın gözlerine doldu

Uyandım bir güneşin ilk ışıklarıyla
Yoktum yanımda
Ne umutlar biriktirmiş
Ne hayaller kurmuştum oysa
Tüm çiçekler üzerime bir örtü olup
Veda ederken bana
Ben, bana alışık bir ceset miydim ki;
Bırakamadım
Gözüm bir açıklıktan bakıp bakıp dururken
Geri gel diyordu
Geri gel
Neyse ki bir rüya imiş

Alacaklarım çoktu belki
Helal ettim şimdiden
Vereceklerime gelince
..............