Neden baharı sevdiğimi inan ki hiç bilmiyorum
Belki de hiç bahar olmamıştır benim için


oturmuştuk ikimizde
konuşacak ne vardı ?
-"nasılsın?
"-iyim
"-sen ?
"-iyi
biraz gökyüzüne bakıp
güneşin altında yandıktan sonra ,
içimizdeki ateşi hangi söz söndürecekti
masada bir kalem iki kağıt
menü değil bir hatıra defteri
herkes sevdiğine bir şiir bırakmış
herkes tesadüfen sevmiş birilerini
kalbindeki ile ölmüş
yanındaki ile yaşamış

Sustuk sadece !
o sustu !
ben sustum !

masada bir gül 🌹
ben değildim O!
yapraklarımdam çiğ düşürdüm
ve gönlümün mavisini sakladım onun için
belki kalem konuşur diye uzattım önüne
aldı eline Sustu öylece !



sonra kalkıp masadan ,
içimi çektim, derin bir nefes alarak
Ağustos sabahı ,saat ,ayrılığa çeyrek var
günlerden Pazar
ne ümit var nede bir çengi
ne sadedir nede siyah bu aşkın rengi

biraz gökyüzü biraz şiir
edebin dibinden adamın içinden geçerim dedim
bıraktım hesabı masaya

kırka merdiveni dayamışım
hangi duvara ne yazacağımı bilirim
senin gönlünün duvarını boyadım bugün

"Gönlümü yüzdüren gemiden indim "

oda gitti bende gittim elimde bir kağıt
hüzünlü bir şarkı
Nejat Ertaş’dan ..
Ahu gözlerini sevdiğim Dilber
sana Bir sözüm var diyemiyorum
sırrımı ellere veremiyorum
derdimi ellere diyemiyorum

bu adam niye suskun
niye boynu bükük tür
Dünya da mevsim var ise
gönlünün iklimi niye soğuktur.

Sustuk sadece biz bize
sohbet çok derinde idi.

Sevda değil mi konuşur işte İpek mendile

dil gemiyi yüzdüren kaptan
biz meğerse ölmüşüz çoktan



Ayşe caniberk
Gümüş kalpler