Gizli bir gökkuşağı var içimde
Hiç kimse görmez, sadece ben bilirim tonlarını.
Sen gelince renkler parlar, kaybolur zaman
Ve ben, sadece seni gören gözlerle bakarım.

Umutlar saklı bir sabah gibi
Uzanır sessiz gecemde,
Mavi yalnızlık bazen düşer omzuma
Ama aşkın ateşi hep içimde yanar.

Gizli gökkuşağım, seninle tamam
Her bakışın bir fırça darbesi
Her tebessümün bir renk katıyor ruhuma
Ve ben, sessizce seni boyarım her an.

Gölgelerle örülmüş yollar var
Ama senin adın ışık olur, geçit verir karanlığa
Sabrım bekler seni, sessiz ama güçlü
Ve ben, her bekleyişte yeni bir ton keşfederim.

Seninle her an bir mevsim yaratırım
İçimde filizlenen bahar, sonbahar, yaz ve kış
Ama sen gitmiş gibi, eksik bir renk kalır
Ve ben, kaybolan tonu seninle bulurum.

Her göz kırpışın bir yıldızın doğuşu
Her adımın bir gezegenin dönüşü
Ve ben, unutulmaz tonlar arasında
Sadece seni gören bir kaşifim.

Gizli gökkuşağı bazen fısıldar adını
Ruhumun derinliklerinde saklı bir sır gibi
Ve ben, her fısıltıda kaybolurum
Ama kaybolmak, seni hissetmenin ta kendisidir.

Renklerin kelâmıyla çizdim özlemi, sabrı
Maviyle boyadım hüzün ve umutları,
Ardından cihanı kaplayan filizler açtı ruhumda
Her adımınla büyüyen bir dünya gibi.

Sessiz gökkuşağı, kimselere görünmez
Ama ben, her renk tonunda seni hatırlarım
Her ton bir hatıra, her hatıra bir nefes
Ve ben, nefes aldıkça seni yaşarım.

Senin gülüşün bir gökkuşağı
Gözlerinde kaybolan ışık
Ve ben, her kaybolan ışıkta
Yeni bir renk yaratırım içimde.

Gizli gökkuşağım artık seninle bütün
Ruhumda, kalbimde, her nefeste
Ve ben, sadece seni gören bir âşık
Sonsuza dek saklarım renklerini.

Her sessizlik, her vedâ
Yeni tonlar ekler gizli gökkuşağıma
Ve ben, her fısıltıda seni bulurum
Sadece içimde, sadece bana ait.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(19 Ağustos 2025)