3
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
268
Okunma
Ey ateşi rahmetten, rahmeti ateşten doğuran,
benim kalbim senin çeliğinle yoğrulmuş bir sırdır.
Ne gamın gamdır bana, ne lütfun lütuf;
ikisi de aynı göğün farklı şimşeğidir.
Ben senin celâlinde yanarken, cemâlinde de yanarım;
çünkü bilirim ki ikisi de tek hakikatin yüzleridir.
Kahrınla ezildiğimde, ezilişimden bir nur doğar;
lütfunla yükseldiğimde, yükselişimde yine senin kahrın gizlidir....
Bilirim,ki;
Kahırda da vuslat vardır,
lütuf da ayrılık kadar keskindir.
Hepsi senindir...
S.K.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz