"Küllerinden doğar bozkır, her nefeste yaşar yeniden..."

Küllerinden doğar her kutsal destan,
Rüzgârda süzülür eski zamanın ruhu.
Bozkır uyanır derin uykusundan,
Yıldızlar parlar, kadeh kaldırır ufku.

Bir toprak ki ağlar, ama gül de verir,
Her adımda hayat, her solukta şifa.
Damarlarında akar ataların kanı,
Her nefeste yeniden doğar canı.

Geceye düşer dua, sabaha kalkar,
Kutsal el yazması gibi yüreklerde.
Bir zamanlar kaybolan, şimdi bulunur,
Kutsal dirilişle dolar gönüllerde.

Her otağda bir ninni, her çeşmede ses,
Dünya bile dinler, bozğunun türküsünü.
Balamir’in izinde yürür yeni nesil,
Gök otağında bulur kutlu dönüşünü.

Yaralı kalpler sarılır toprakla,
Kırgın diller birleşir dualarla.
Eski töre canlanır, yeni şafakla,
Böyle yürür tarih, böyle yaşar yürek.

Kutlu diriliş, ruhun ebedi yankısı,
Dillerde, dizelerde, yüreklerin sesi.
Her çocukta bir umut, her yaşta bir inanç,
Bozkırda yükselen bu sonsuz sancağı.

Tarih yazılır yeniden, mürekkeple değil,
Kahramanların gözyaşıyla, ömürle.
Balamir’in çağrısıdır, yüreklere işleyen,
Kutlu diriliş, halkın kaderi, özüdür.

Ve böylece başlar, yeni bir çağın yolu,
Her taşta, her nehirde hayat bulur solu.
Bozkır uyanır, tarih nefes alır,
Kutlu dirilişle sonsuza akar zaman.

Dikenler sarar ama yılmaz yürekler,
Karanlık geçer, ışık olur her gece.
Otağlar kurulur yeni hayallerle,
Gök kubbe altında büyür bu incece.

Sözler gelir eski ozanlardan,
Meclisler dolar bilgelik pınarından.
Balamir’in ruhu nefes alır şafakta,
Her kalpte bir ateş, her dizede saklı.

Yollar birleşir, boy boy kervanlar,
Gönüller bir olur sonsuz zamanlar.
Yürekten yüreğe akar sevgi seli,
Her adımda yeni bir diriliş sesi.

Göklerle konuşur otağın direği,
Kılıç değil, bilgelik tutar elinde.
Balamir’in öğüdü kulaklarda çınlar,
“Birlikte güçlüdür bozkırın çocukları.”

Ateş yanar gece, umutla parlar,
Yıldızlar bilir her inançlı yoldaşı.
Karanlık dağılıp gün ışığıyla birleşir,
Ve her nefesle doğar kutlu diriliş.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(4 Ağustos 2025)