İKİ MAVİNİN ARASINDA

Gökyüzü mavisiyle denizin mavisi arasında geçti ömrüm...
Uzanamadığım bir hayalle,
Tutunamadığım bir gerçeğin arasındaydım hep.

Göğe bakıp dua ettim, denize bakıp sustum.
İkisini de anlamaya çalıştım,
Ama ikisi de kendi dilinde susuyordu bana.

Gökyüzü hep uzak geldi, deniz hep derin...
Ve ben, uzakla derin arasında kaybolmuş bir kalptim sadece.

Kimi zaman gözlerim bulutları aradı,
Kimi zaman dalgalarda unutmayı.
Ama hiçbir mavilik sakladığım siyahı silemedi içimden.

Bir uçurum gibi bazen gökyüzü, bir sessizlik gibi deniz...
Ve ben,
İkisinin kıyısında kendime varamayan bir yolcuydum.

Gökyüzü bana umudu öğretti,
Deniz sabretmeyi…
Ama ikisinin ortasında beklemekten yoruldum.

Artık biliyorum;
Ne göğe yükselebilirim, ne denizde boğulabilirim.
Ben sadece iki mavinin arasında adını kimsenin bilmediği bir renkmişim.