Karaktersiz Adam

Dün neydin ki, bugün ne olacaktın,
Sözün söz değil, yönün yön belirsizliğin.
Bir oyana, bir buyana dönersin kime çektin,
Karaktersiz adamsın, besbelli.

Yüzüne bakınca bin maske görürüm,
Her role bürünürsün, ne zaman güler yüzün?
İnancın yok, duruşun eğri büğrü övün,
Yalana dolana batmışın, söndü özün.

Çıkarların pusulaya, dönmüş yönünü çizer,
Dostluk, sevgi, bilmez hepsi birer pazar satar gider.
Bugün dost dediğin, yarın düşman kesilirse eğer,
Karaktersiz adamsın, beklenir senden herşey.

Boş laflar edersin, içiboş, anlamsız,
Bir çiğnemlik ömrün, yazık, sanatsız.
Gölgen bile senden utanır bazen amansız
Karaktersiz adamsın, sakın bir daha karşılaşmayalım.

Unutma ki herkes görecetir gerçeği,
Göğsünde taşıdığın boş sandığın kalbi.
Çürüyüp giden değersiz hayatını.
Reklam yapacaksın sakız olacaksın karaktersiz adam.

İşte o an anlayacaksın acı gerçeği
Utanacak yüzünüz olmayacak.