Çirkin ve zarafetten yoksun bazı kadınlar, gerektiği gibi övmesini bildiklerinden, ömür boyunca sevilmişlerdir. andre mauroıs
BÂİN-İ ADLÎ
BÂİN-İ ADLÎ
VİP ÜYE

FENÂDA DİRİLİŞ

Yorum

FENÂDA DİRİLİŞ

( 1 kişi )

0

Yorum

1

Beğeni

5,0

Puan

62

Okunma

FENÂDA DİRİLİŞ

Yok oldum benliğimden, sildim her izi,
Sessiz bir geceye daldım derin sızı.
Kendimle savaştım, düştüm uçurumlara,
Fenâya açılan kapıdaki o yollara.

Dervişin yüreği yakar ateşten külü,
Kendiyle kavga eder, bulur hakikûlü.
Her nefesim vardı, şimdi yok sayılır,
Ölümle doğar ruh, canlılığa çağrılır.

Bir toprak oldum, su oldum, yel oldum,
Bütün benliğimle varlığımdan eriyip soludum.
Sessizlikte büyüdü derin feryadım,
Fenânın koynunda buldum gerçek hayatım.

Aşk denizine daldım, boğuldum gizlice,
Kendi kendimi yok ettim, buldum gizlice.
Gözlerim kapandı dünyaya, açıldı içe,
Fenâya yürüyen yolcu bilir işte.

Kendi aydınlığımda kaybolmuşum artık,
Bütün karanlıklarla dost olmuşum artık.
Yoklukla varlık arasında ince çizgi,
Fenâdır o çizgide ruhun gizli müziği.

Bir an durdum, bir an yok oldum,
Bir an buldum kendimi, bir an çöktüm.
Yol uzun, karanlık ama umutla dolu,
Fenâda diriliş, ruhun en saf solu.

Gökte yıldızlar söndü, dünya sustu,
Bir nur doğdu içimde, kimse duymadı.
Sessizce açıldı kapılar, sonsuzluğa,
Fenâda diriliş, varlıkta vuslata.

Ruhumun derininde sessizlik dans eder,
Kendi yokluğumda yeni ben var eder.
Bedenim toprağa karışırken yavaşça,
İçimde dirilir sevdanın sıcak alevi.

Karanlık bir nehirde yüzdüm bilinmez,
Bilinçten sıyrılıp, O’na teslim ez.
Fenânın karanlığında doğar hakikat,
Yolcunun kalbinde açar en güzel bahar.

Zaman durdu, mekan çözüldü ufkumda,
Bir damla ışık süzüldü yıkıntılarımdan.
O ışıkla kavruldum, yeniden doğdum,
Fenâdan bekâya yürüdüm, adım adım.

Yalnızlık değil artık o, bir vuslat hali,
Kendini bırakmak, bulmanın kanalı.
Faniyi aşan ruhun sonsuz şarkısı,
Fenâda diriliş, aşkın en saf hali.

Gözyaşlarım kutsal suya dönüşürken,
Her zerremde Rabbin nurunu gördüm ben.
Kendimi terk ettim, O’nu buldum sonunda,
Fenâda diriliş, hakikatin adı bu anda.

Bensiz bir âlemde var oldum yeniden,
Kendi karanlığımı kutsadım gizliden.
Küllerimden doğan efsunlu bir sabah,
Fenâda dirilişle başladım yeni yaşam.

Ey gönül, boşver dünyevi tüm hesapları,
Fenâdan sonra açılır aşkın kapıları.
Yolun sonunda ışık, yolcuya armağan,
Fenâda diriliş, sonsuz aşkın çağrısı.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA

Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (1)

5.0

100% (1)

Fenâda diriliş Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Fenâda diriliş şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
FENÂDA DİRİLİŞ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL