Kılıcı gümüş gibi parlayan,
Ama en keskin yanı, kalbinde saklı olan…
Alperen yürürken
Sadece düşmana değil, nefsine de meydan okurdu.

Omzunda yük değil, dua vardı.
Her adımı bir sur yıkar,
Her nefesi bir gönül yakardı.
Çünkü bilirdi:
Bir taş değil, bir yürek koyardı toprağa.

Horasan’dan gelen rüzgârda
Yesevî’nin nefesiyle tutuşan bir aşk vardı.
Kudüs’e, Halep’e, Konya’ya dokunmuş
Ve sonunda Anadolu’ya,
O büyük sırla düşmüştü:
“Sevmeden fethetme!”

Ey zamanın evlâtları,
Siz yürüdüğünüz yolda
Kılıçtan çok rahmet taşıyanlarındansınız.
Çünkü fetih,
Surları yıkmak değil,
Kalpleri secdeye eğmektir.

Alperen yürüyüşü,
Sadece cenk değil, çileydi.
Sadece zafer değil, vakardı.
Ve bu yürüyüş,
Bir milletin kalbinde hâlâ sürüyor.
Adını değiştirsen de,
Ruhu hâlâ o ilk adımda saklı:
Allah için, aşk ile yürü!

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(16 Temmuz 2025)