Kalbin nabzında Kızıl Elma yatar,
Bir yürek her çarptığında
Gökten bir işaret iner.

Yol sanırsın ileri doğru gider,
Ama en uzun sefer
Kalbine inmektir.

Nice otağ kurduk rüzgâra,
Nice şehir yıktık nefsimize.
Ama en çetin fetih,
Bir insanın içindeki zalimi yenmektir.

Kızıl Elma artık bir diyar değil,
Bir hâlin adıdır.
Duruşun,
Bakışın,
Ve en çok da secden ne kadar uzunsa
O kadar yakınsındır menzile.

Ey göğe niyazla yürüyen!
Bayrak sende değil,
Bayrağı taşıyan niyetin derinliğindedir.

Bir gece,
Toprağa başını koyarsın
Ve göğe başlarsın yükselmeye.
Çünkü
Secde;
Yeryüzünün göğe açtığı tek kapıdır.

Kızıl Elma;
Savaş meydanında değil,
Sabah namazında kazanılır.

Ve her yiğit bilir ki:
Asıl zafer,
Kendini yenmiş bir kalbin
göğe yükselişidir.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(23 Haziran 2025)