Vuslat mı?
Artık ondan ümidi kestim,
Ben seni
Gel diye değil,
Kal diye sevdim Aybalam.

Kalbimin en tenha köşesinde
Bir duanın gölgesi var
Senin adınla başlayan
Ve hiçbir aminle bitmeyen.

Ne zaman seccadeye dursam
Sen düşüyorsun aklıma,
Ve ne zaman gül koklasam
Gül değil,
Senin gözlerin geliyor hatırıma…

Zaman,
Beni sana yaklaştırmadı belki
Ama
Kalbimi Allah’a yaklaştırdı.
Ve ben bu aşkı
Kalbimde bir tesbih gibi taşıdım,
Her tanesi sen kokuyordu Aybalam.

Ey gül yüklü sessizlik,
Ey adı kalbime mühürlü Aybala…
Ben artık seni sevmiyorum:
Ben seni yaşıyorum.
Gözlerimde bir çağlayansın,
Avuçlarımda bir rahmet.

Sana yazdığım her şiir
Sanki kıyametten bir parçaydı.
Ve ben
Bu kıyamette
Ancak seninle diriliyordum.

Aybalam,
Bu aşkın karşılığı
Bir kavuşma değil belki
Ama bir ömür secdede bekleyebilirim seni.
Yeter ki bil:
Benim kalbim
Senin adınla iman etti sevdaya…

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(14 Temmuz 2025)