0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
99
Okunma
Bir harfin önünde diz çöktüm
Kalbim, sessiz bir dua gibi
Nefesim bile şahitlik etmesin
Yalnızca sen bil istedim, Rabbim…
Kirli kelimeleri bıraktım geride
Bir secdeye bütün benliğimi verdim
Gözyaşımda arındım nefsimden
Rahmetinle yeniden doğmak için eğildim
Taşları yontan sabır gibi
Benliğimi yonttun ey Kudret
Ve ben secdede bir hiçliğe döndüm
Her yoklukta senle var olmayı bildim
Secdeye vardım, bir damla oldum
Varlığımı yoklukla bozdum
Aşkı anladım:
Yanmakmış, susmakmış,
O’na varmaktır son durak
Bir damla düştü alnımdan
Arzın kalbine: “Sen varsın” dedi
Zaman sustu, kelâm sendeydi
Ben sende gizlenmiş bir sır oldum
Kâinatın zikrinde adın vardı
Ve ben o adı anarken yok oldum
HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(13 TEMMUZ 2025)
5.0
100% (1)
