0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
69
Okunma
Ben o harfi duydum.
Duyduğum an
Göklerde bir ürperti,
Yerde bir yalpalama başladı.
Ama bu bir çığlık değildi.
Ne bir feryat,
Ne bir nida...
Sadece
Yürek duyanlar için bir fısıltıydı.
Bir harf…
Tek başına
Anlamı olmayan
Ama her anlamı içinde taşıyan.
Elif miydi,
İlk yalnızlık mıydı bana düşen?
Yoksa Hâ mıydı
İçimde sessiz bir yangın yakan?
Sustum.
Çünkü o harf,
Ben sustukça konuşuyordu.
Ve ben konuştukça
O harf beni susturuyordu.
Bir harfin suskunluğu,
Bir milletin sükûtudur.
Ve bazen
En büyük çığlıklar
Sessizlikle yankılanır.
HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(11 TEMMUZ 2025)
5.0
100% (1)
