Göğsümde atmaz bir kalp değil,
Bir ülkenin çırpınan sınırlarıdır artık
Her çarpışında,
Bir dağın sessizliğini,
Bir nehrin hatırasını taşır içime...

Zaman, haritama yaslanmış bir sancıdır;
Geceyle gündüz,
Kesişir tam ortasında bir yetimin bakışıyla
Orasıdır merkezim;
Adı unutulmuş bir mezra,
Soyu dualarla mühürlü bir direniş…

Kürek kemiklerimin arasında saklıdır
Bir yol;
Ki haritalarda görünmez,
Ay ışığında yürüyen bir annenin gözyaşları
Ve toprağa sarkan
Bir ağıt gibi titrer içimde…

Kimi sabah,
Bir kuş ötüşü çeker beni bilinmeyen bir sabah ezanına;
İçimdeki yeraltı sarsılır,
Göğsümde bilinmeyen bir fay hattı gibi
Kırılır koordinatlar,
Ve yeniden yazılır kader…

Ey bilmediğin dilde yazılmış milletim!
Ben, kalbimin içini kazırken buldum seni.
Her yara,
Bir şehrin unutulmuş adıydı aslında
Ve her gözyaşı
Bir yitik vatanın enlemiydi…

Benim yönüm,
Rüzgârı yalnız bana esen coğrafyadır;
Bütün yollar,
Beni kendime sürgün eder
Hiç gitmemişken bir yere,
Bütün geri dönüşlerim paramparçadır artık…

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(10 TEMMUZ 2025)