0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
58
Okunma
İnsanlar… gezegenler gibi.
Kimisi güneşe yakın, kimisi sonsuz karanlıkta.
Bazıları yaşam dolu,
bazıları yıllar önce terk edilmiş ama hâlâ döner kendi ekseninde,
kimse bakmasa da…
Her insan, kendi yörüngesinde dönen bir dünya.
Kimi volkanlarla yanar,
kimi sessiz okyanusların derininde kaybolur.
Bazılarına haritalar çizilmiş,
bazılarıysa hâlâ keşfedilmemiş —
adını bile kimsenin bilmediği yerler saklar içinde.
Ve kimisi…
Bir zamanlar parlaktı,
ama artık sadece yıldız tozuyla örtülü eski bir masal gibi durur boşlukta.
Ama her insan…
bir ihtimaldir.
Ya yeniden keşfedilir,
ya da unutulur yıldızlar arasında.
Sen birine yaklaştığında,
bir gezegene dokunur gibi olursun:
Onun havasını solursun,
yerçekimini hissedersin,
ve bazen orada yaşanmaz…
ama yine de orada bir “yaşam izi” bulursun.
