YANIK VATAN

İkibin yirmi beş, çamlar salınır,
Yurdumda her fidan nimet bilinir
Bir kor düşer yere, servet çalınır
Küllerle kaplandı vatan yanıyor

Bir kuşun kanadı köz oldu düştü,
Ceylanlar geyikler dağlardan aştı
Uluyan kurtların feleği şaştı
İnsan ha söndü ha söner sanıyor

İzmir’de dağ ağlar, yüreğim avgın
Ödemiş’ten iki can aldı yangın
Yarabbi yardım et rüzgarlar azgın
Çeşme ,Buca derken içim kanıyor

Bursa Uludağ’da ateş uyanır,
Gökyüzü kararmış sise boyanır,
Vicdanı olan kul nasıl dayanır
Ormanlar yanarlen kanım donuyor

Antalya yeşili yerlere döşer
Manavgat kıpkızıl, cehennem yaşar
Serin yaylalara kızıl kor düşer,
Yangın ne bitiyor ne de sönüyor

Muğla’da zeytinler suskun dizildi,
Köyceğiz, Marmaris kara yazıldı
Turnalar göç etti, bağrım ezildi,
Gökten yağmur gibi çıngı iniyor...

Çanakkale hani yurdun paresi,
Her karış toprağı şehit yaresi,
Yanar ciğerimiz, yok mu çaresi?
Tarihim ağlıyor, özüm siniyor

Ah Hatay’ım Zambak biten dağların,
Soldu nar çiçeği yamaç bağların,
Karaeli nerde güzel çağların
Gönlüm gözyaşına derdi banıyor

Kütahya, Denizli, daha ne deyim
Manisa, tek ağaç bile her şeyim
Kader denmez buna ihanet beyim
Yuvasız kuşlarım nerde tünüyor

Fidanlar kurudu filiz açmadan,
Umudumuz söndü ışık saçmadan,
Harmanımız kalktı daha biçmeden
Aras’ım yazdıkça başım dönüyor.

Semiha Arasbora Arasbora şiirleri