Sokakta görelim birbirimizi.
Ne sen beni tanı,
Ne ben seni.

Yüzün, kalabalığın içinden geçsin,
Ben gözlerimi başka yöne çeviririm.
Belki bir an duraksar kalbimiz,
Ama adını anmam —
Anlamamış gibi yaparım.

Bir zamanlar bildiğim ellerin
Artık yabancı ceplerde ısınsın,
Sesin —
Kaldırımların uğultusuna karışsın.

Sakın selam verme bana,
Gülümseme bile.
Biz artık en güzel
Unutmuş gibi yapıp sevenlerdeniz.

Ne geçmiş konuşsun,
Ne yarın karışsın.
Bu karşılaşma
Bir suskunluk olsun sadece.
Yalnızca içimizden geçenler:
“Bir zamanlar...” cümlesinin sessizliği olsun..

Bir sokak lambası sızsın üstümüze,
İkimiz de bir an duralım —
Durduğumuzu bile fark etmeden.
Aynı rüzgar savursun saçlarımızı,
Ama başka yöne…

Adımlarımız birbirine yaklaşmasın bile.
Sen bir dükkân vitrinine bak,
Ben eski bir şarkıyı hatırlayayım içimden.
Ve yürüyeyim…
Tanımadan,
Usulca yanından geçerek.