7
Yorum
36
Beğeni
5,0
Puan
314
Okunma
Bir pasajdan geçtin.
Ben de oradaydım.
Üzerinde yağmura yakın bir hırka.
Gözlerin,
beni görmemenin kusurunu taşıyordu.
Oysa ben seni,
çoktan görmüştüm.
Sadece görmemiş gibi yaptım seni.
Çünkü bazı sevdalar,
sadece bakılmazken olur,
Çünkü baktığında… büyü bozulur.
Adını bilmiyordum
ama rüzgârı vardı sesinin.
Konuşmamıştık
ama bir susuş kadar yakındın bana.
Bir de, rüzgarın suçu vardı.
İki şeyi dağıttı o an;
Önce saçını,
Sonra da beni.
Sen oradan geçerken
bir sigara yaktım.
Dönüp baksan aslında,
şiir gibi duruyordum orada,
Bir dizenin ucunda.
Ama sen bakmadın
Birkaç adım sonra
her şeyin silinmesini bekledim.
Ama olmadı.
Bir insan…
hiç tanımadığı biriyle
bu kadar tanıdık kalabilir mi?
5.0
100% (17)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
