Geceyi üçe böldüm;
Birincisi: Seni düşündüğümde
sokak lambaları bile bana benzedi.
İkincisi: Bir sigaranın dumanında boğuldu şiirler
Kayıp başvurusu yapacaktım ama,
Aşk, resmi dairelerde geçmeyen bir kelimeydi.
Üçüncüsü: Cebimde tutuklu eski bir tren bileti,
ve seninle konuşmadığım her şeyin adı oldu:
Karanlığa birkaç dakika kala unutulan replik.

Sıfatları büyüttüm içimde.
Şiiri, düşman gibi sevdim bazen.
Bazen de nefret ettim bir dosttan nefret eder gibi.
Bir rıhtımda yürüyordum ,
Sağanak şeklinde,
üstüme doğru gelen hayal kuvvetleriyle.

Bak, görüyor musun?
Sana söyleyemediklerim,
Bir sabıka kaydı gibi,
Birer birer çıkıyor şimdi ortaya.
İşte böyle benim yalnızlığım.
Küçük harflerle yazılmış ,
Çaresizliğin en yalın hali.
Ve tek sözcükle kurdum,
Hem başkaldırıyı
Hem de boyun eğişi:
“GİTME”
Çünkü bütün dillerde aynıdır acı.