Müslüman avam yorgun ve perişan,
Kendi dininin yazık ki celladı,
Mü’min gönüller oldu bir kabristan,
Arşa dokunur İslam’ın feryadı.

Bir alim der ki,ibretlik söz ile:
"Ahlâk gerekmez; dindarlık bir simge,
Çıkar altında müslümanlık kisve",
Ahlâksızlıktır,İslam’ın feryadı.

Anlık telkinle dersin:"Allah,kitap",
İcraat yoksa düşersin hep bitap,
Hal ile tavır ne güzeldir cevap,
Amelsizliktir İslam’ın feryadı.

Din olmuş açık bir hava sahası,
Cirit atıyor,riya maskarası,
Ortaya çıkar sonunda façası,
Enaniyettir,İslam’ın feryadı.

Duy beni sen ey yargısız dinleyen!
Yetti! Dur biraz,vicdandır inleyen,
Bir yol arayan,hakikat dileyen,
Bir olmamaktır, İslam’ın feryadı.

Etrafın ateş,çemberse daraldı,
Hakkın hesabı yarına mı kaldı?
Kimi gafletle batıl yola daldı,
Çıkmaz sokaktır,İslam’ın feryadı.

İlhan’ım artık bir olmak zamanı,
Arzı titretti sabilerin kanı,
Susma gör sen de ateşi yakanı,
Zulmü yutmaktır İslam’ın feryadı.