SAHİPSİZ MEKTUPLAR

Gökyüzünün mağruru, yeryüzünün nuru, gölgemin gölgesi, sırların sır ötesi…

Kim olduğunu bilmediğim, adını dahi telaffuz edemediğim sevgilim, bu mektup, ruhumun sana doğru yankılanan bir fısıltısı. Yediyüz yıla aşkındır süren bir bekleyiş belkide bu; zamanın ve mekanın ötesinde, ruhlarımızın birbirini bulduğu o anı bekleyiş. Belki birbirimizi bilmiyoruz, belki ruhlarımız bu engin evrende henüz kesişmedi, belki de binlerce kez ruhunla yazılarda geçtin ve ben seni tanıyamadım. Ama kalbim, derin ve sarsılmaz bir inançla sana uzanıyor. Bu bilinmezliğin içinde, bir gün ruhlarımızın buluşacağını, her bir hücremle hissediyorum.

"Ne çok beklettin, ne çok bekledim" dercesine sarılacağımız o günü hayal etmek, içimi tarifsiz bir umutla dolduruyor. Biliyorum, o günler gelecek. Tüm bu belirsizliğe rağmen, içimde büyüyen umut şiir hiç bitmiyor, aksine her geçen gün daha da şairhane, Geçmiş, bir sünger gibi silinip gidecek; tüm ayrılıklar, tüm özlemler, birer anı olarak kalacak. Ve bilmelisin ki! Geçmişe değil geleceğe hasret kalanlardanım. Gelecek ise, umut dolu yarınlara yürümenin onuruyla saracak yüreklerimizi. Buna tüm benliğimle inanıyorum, sevgilim. İnancım, sana olan sevgim kadar derin ve köklü.

Sana yazarken, kim olduğunu bilmeden yazmak, ne muazzam bir duygu! Her kelime, her satır, senin varlığına duyulan özlemle dolup taşıyor. Sanki her harf, evrenin bir köşesine bıraktığım küçük bir not, senin için yazılmış bir çağrı. Bir gün, tüm bu yazıların, bu mektupların, bu iç döküşlerin senin gelişine yazıldığını bilmek, yüreğimi tarifsiz bir gururla dolduracak. O an, tüm bu bekleyişin, tüm bu hayallerin, gerçekliğe dönüşeceği an olacak. İşte bu yüzden, bilinmeyen birine yazmanın en güzel yanı, bir gün gerçeğin yazılacağı günleri bilmektir. Bu bekleyiş, aslında geleceğe duyulan bir inancın, bir umudun ta kendisi.

Elbette yazacağım seni. Sayfa sayfa, satır satır işleyeceğim seni hem yüreğime hem ruhuma. Adın, bilmediğim notaların en güzel melodisi olacak; duyulmamış ama en derinden hissedilen. Gözlerin, keşfetmediğim evrenlerin en parlak yıldızları, yolumu aydınlatan kutup yıldızı. Saçların, rüzgarda savrulan birer ipek tel, her dokunuşunda içime huzur veren. Bekleyişimiz ne kadar sürerse sürsün, ben yazmaya devam edeceğim. Ta ki kalemin ucu, senin adını fısıldayana dek. Her yeni gün, sana bir adım daha yaklaştığımızın müjdecisi olacak.

Baki selam gökyüzüm… Ruhlarımız kesişene dek, bu mektuplar sana olan sevgimin nişanesi olacak.

Saliha İNAN
14.06.2025