MERHAMET

Sorsan hepsi seviyor!
Nasıl seviyor, belli değil!...
Kim anlar, senin ağlayan yüreğinden...
Kim anlar, yürek mahkemende kimleri asıverdiğini...
Kim anlar, bunca insanın ihtiraslarını...
Kim anlar, kendine dahi yalanlarını...
Kim anlar öyle suskun mahzun bakışlarından.
Kim anlar sevmekten çok sevilmeye mahkumluğunu...
Kim anlar ,Tanrı’ya yakarışlarını dualarını.
Kim anlar, dolan gözlerinde yaşanmamışlıklarını...
Kim anlar, hep vermekten alamayışlarını...
Kim anlar, çoklar içinde’ hiçliğinde kadim yalnızlığını’.
Kim anlar, haykırmak isterken susmalarını.
Kim anlar, yüreğinin volkan dağı gibi yürekliğini.
Kim anlar sessizliğini gülüşlerini, uyuyuşlarını ...
Kim anlar kaş çatışlarını surat asışlarını, sitemlerini nazlarını niyazlarını aşka aşıklığını aşka herdem yanışlarını...
Kim anlar, rüyalardan fulyalara geçişlerini hepsi birer iyi eş birer iyi dost tenharesini.
Ey sevgilim bırak kalsın ardın sıra sevmeyenler sevgilim umut dolu günler, geceler içimde canımı canımdan aralar bu aralar bırak kalsın gözlerimizde müebbet yurduma susar gibi!
Yudum/ yudum sonsuz hasret eğer hayal sevgilim bizi bulmak istersen şayet!.
’Her dizelerin her şarkının her şiirin içinden biz geçiyoruz bir zahmet’...
Bu nasıl hasret!
Bu nasıl gurbet!
Bu nasıl aşk!
Bu nasıl ızdırap!
Bu nasıl hayal /hayalim!...
Bu nasıl yalnızlık ey hayal sevgilim önce kendi yüreğine merhamet et sonra cihan-ı aleme merhamet, merhamet, merhamet...
Saliha İnan