Hakla hakikatin ruha varışı,
Yoklukla ermiştir son kez faniye,
Tefrik edilemez içiyle dışı,
Nura bürünmüştür nefsi Sâfiyye.

Nefs artık saflaşıp olmuştur latif,
Yüklerden arınmış kuş gibi hafif,
Anlatmak mümkün mü, edilmez tarif,
Ruha dönüşmüştür nefsi Sâfiyye.

Aşk ile beslenir derin kurbiyyet,
Nefsin zincirinden doğan hürriyet,
Rabb’in lütfundandır bu mazhariyet,
Cemâle vakıftır,nefsi Sâfiyye.

Hayy’dır tecellisi; kalpte ıstıfa,
Bu yüzden seçilmiş Nebi Mustafa,
Suretten sirete;canadır safa,
İlk kez cem olmuştur nefsi Sâfiyye.

Tevhid kapısına varan anahtar,
Sıratı açarak der ki :"Ya Kahhar",
Arifi,has olan ilmiyle tartar,
Alemlere sığmaz,nefsi Sâfiyye.

İlhan’ım bulursan insanı kamil,
Gusl abdesti alıp yeniden diril,
Allah huzurunda edilir tescil,
Varış noktasıdır,nefsi Sâfiyye.