Zordan kolaylığa vardır bir meyil,
Aslına her daim götürür kaynak,
Çetindir bu hayat, hiç rahat değil,
Dayanamaz isen akışa bırak.

Yazılmış ne varsa şu kaderinde,
Levhi Mahfuz’daki sır defterinde,
Olanda hayır var, her seferinde,
Sorgulama artık, akışa bırak.

Her çiçeğe konar, bir bal arısı,
Petekte toplanır alın yazısı,
Kimi ehilse de, yaban bazısı,
Bal vermese bile akışa bırak.

Kapılar açılıp girilmez ise,
Menzil görülünce varılmaz ise,
Talip olunca da sorulmaz ise,
En iyisi mi sen, akışa bırak.

Boş laflara kanıp, söz ısmarlama,
Tasaya tutunup yük etme gama,
Gereğinden fazla sabrı harcama,
Bir gün lazım olur, akışa bırak.

Aşk bazen ağlatır, bazen güldürür,
Eğdirir boynunu sonra kaldırır,
Yaradan dilerse boşu doldurur,
Yorulma be gönül, akışa bırak.

İlhan’ım nefsine olsan göz kulak,
Kırgın gönlün bile bulur bir durak,
Elin açıp göğe, tek yalvararak,
Son nefesine dek akışa bırak.