Gül kokuyorsun bir başka,
Ve her adımda içimi yakıyorsun,
Sanki her rüzgar bir gül yaprağı,
Söyledikçe senin adını,
Daha derinleşiyor bu koku,
Gittikçe daha yakıcı, daha yoğun.

Gül kokuyorsun,
Ve içinde tüm renkleri barındırıyorsun,
Beyazın neşesini, kırmızının acısını,
Bazen bir hüzün, bazen bir mutluluk,
Gözlerinde birer gökkuşağı,
Bir damla sudan,
Bir öykü gibi düşlerimde.

Ve ben seni düşündükçe,
Daha fazla kayboluyorum,
Bir gül gibi soluyorum seninle,
Her an seni hissediyorum.
Ne zaman seni anlasam,
Bir parça daha eksiliyorum içimden,
Ama bir o kadar büyüyorum seninle.

Gül kokuyorsun,
Bir rüzgar gibi savruluyorsun,
Bazen içimi ürperten bir yalnızlık,
Bazen de sevdanın en güzel hali.
Her yerde sensin,
Her adımda senin kokun,
Ve ben seni arıyorum,
Her zaman daha derin,
Daha fazla.

Bir gün, belki,
Güller tüm dünyayı sarar,
Ve senin kokun,
Bütün karanlıkları aydınlatır,
İşte o zaman bilirim ki,
Sonsuza kadar seninle,
Gül kokan her yerde,
Ve her adımda sen varsın.