Gül yüzünde tecellî nur-i Rahman,
Yetim doğdun, sîrâyet ettin cihana can.
Sinesinde hüzün, dilinde Kur’an,
Adı güzel, kendi güzel, yâ Muhammed.

Şefaat eyle, ey yüce Nebiyy-i Zîşân,
Sana hayran kalır her mü’min, her insan.
Rahmetinle dolsun gönlümüz her an,
Şefaat eyle bize, yâ Resûlullah.

Zulme karşı bir siper oldun dünyadâ,
Zalimler eziyor yetiş bize imdâda.
Gecelerde ağlar ümmet aşkınla,
Ey nübüvvet tacı, yâ Muhammed.

Günahın karası sardı kalbimizi,
Secdede gözyaşı, örttü dilimizi.
Boynu bükük ümmet, arar izini,
Merhamet eyle bize, yâ Muhammed.

Rahmetin bir damlası deryâya denk,
Lütfunla sönsün bu nefs ile cenk.
Bitsin karanlık, açılsın rengarenk ,
Şefaat eyle bize, yâ Nebiyy-i Mürsel.

Arş-ı âlâdan süzüldün âleme,
Nurunla meşale oldun âleme.
Mahşerde ümmetin sığınır gölgene,
Şefaat eyle bize, yâ Muhammed.

Yetimler gülerek sarsın bu âlemi,
Ümmetin dağılıp kaybetmesin kendini.
Rabbim Rahmet eyle, kurtar benliğimi.
Şefaat eyle bize, yâ Resûl-i Ekrem.