Ben seni bir bahar gibi, gönlümde saklar oldum,
Her nefeste sen varsın, her anda arar oldum.
Ne dağlarda buldum seni, ne de deniz sesinde,
Bir kalbin kıyısındasın, derinlerde, sessizde.

Söz yetmez anlatmaya, aşkın bir dili yoktur,
Kalbe düşen bir köz gibi, yakar ama kül yoktur.
Sen bende bir nefessin, esip geçen yel gibi,
Var olan, yok olmayan, bir sonsuz hayal gibi.

Toprağa bastım dün, izini orda sandım,
Bir çiçek eğilmişti, sanki bana "dur" dedi.
Sulara baktım bugün, sen diye yüzün gördüm,
Akıp giden her damlada, gönlüme bir kor düştü.

Ey sevda, sen nasıl bir ateşsin, yanar da yakmaz beni,
Kendimi unuttum sende, dünya dönmez, vaktim durur.
Bir gülümser hayalimde, dünyam yeniden doğar,
Kimi zaman senden uzak, kimi zaman içimde var.

Senden ayrı geçen vakit, her zerremde hüzündür,
Bir ağaç gölgesinde dursam, gölgem bile üzgündür.
Gönlüm hep aynı türküde, her notada sen olur,
Dilim susar belki ama, içimde bir çağlayan durur.

Söz biter, aşk konuşur, kalemim durur, göz dolar,
Adın her yerde yankıdır, bir bakışın bahar bahar.
Ben seni, aşk diye bildim, gönlüm sana yâr olur,
Bir Yunus gibi söylerim, sevdan dertten kar olur