Açmıyor çiçekler, solgun bahar,
Yaralı kalmış nice nazlı diyar.
Gönüller sitemde, dilde hep ah,
Ebedi bir hayat var mı ki sahiden?

Zaman yürür sessiz, umutlar suskun,
Kırık hayallerle dolu her ufkum.
Bir tebessüm yorgun, her yüz mahzun,
Ebedi bir hayat var mı ki sahiden?

Gözlerde bekleyiş, içte sancılar,
Hep ayrılıklarda gizli anılar.
Ne selam gelir, ne de hatırlar,
Ebedi bir hayat var mı ki sahiden?

Yuvasız kalınca titrer her kuş,
Soğuk gecelerde ağlar her düş.
Sevda da yetim, özlem de boş,
Ebedi bir hayat var mı ki sahiden?

Toprak alır da vermez geriye,
Kalan her dua, döner secdeye.
Ölüm bir kapıysa vuslat nereye?
Ebedi bir hayat var mı ki sahiden?

Dünya bir rüya mı, gerçek başka mı?
Çekilen çileye değer aşka mı?
Sorular suskun, yanıt başka mı?
Ebedi bir hayat var mı ki sahiden?

Gönülde derin bir sızı, bir iz,
İçimize çöken yitmiş bir sessiz.
Kapanmaz bu yara, zaman da çaresiz,
Ebedi bir hayat var mı ki sahiden?

@NURAL BEKTAŞLI