Sensiz sessiz esen deli bir rüzgar,
Yüreğimde kopan deli bir fırtına var.
Seninle yürüdüğüm bu yollarda,
Sadece keder, hüzün ve hayalin var.

Bak, yine seni yazıyorum mısralarıma,
Ağaçlar yaprak döküyor mezarına.
Hani gitmeyecektin, hani söz vermiştin,
Üşüyor musun? Korkuyor musun? Ağlıyor musun?

Ben seni çok özlüyorum, sende özlüyor musun?
Ben sana dayanamıyorum, tükeniyorum.
Bittim artık, çaresizim, duramıyorum,
Her gece kabrinde sabah ediyorum.

Sana bir sözüm var sevgili, ama bana kızma,
Ben yarın bu şehirden ayrılıyorum.
Hiçbir şeyi önemsemek değil de gülüm,
Bana bakıp üzülmene kıyamıyorum.

Aldığım her nefes sen doluyorsun içimde,
Baktığım her yer sen oluyorsun duvarlarda.
Tuttuğum her bir şey ellerin oluyor elimde,
Gözümden döktüğüm her damla yaş sen oluyorsun.

Ben seni ne şarkılara ne mısralara,
Ben seni ne hatıralara ne sevdalara,
Ben seni ne yüreğime ne kalbime,
Ben seni hiçbir yere sığdıramıyorum.
Gülüm...

Erkan ŞEREMET