Bir enkaz kaldı benden sana geriye,
Savrulmuş külün aşkı, şimdi nerede?
Sen yeni limanlara yelken açarken,
Ben bir başıma kaldım, acı gerçeğinle.

Ne çabuk sildin adımı hafızandan,
Bir yabancı gibi baktın gidenin ardından.
Oysa her nefeste sen vardın içimde kalan,
Şimdi bir hiç oldum, unutulmuş bir resimde.

Acımasızdır zaman, senden yana eser,
Bana yalnızlığın en büyüğünü yaşatırken.
Hatıralar birer birer yok olup can çekişirken,
Senin kahkahaların duyulur en derinden.

Ne bir sızı kaldı bende şimdi sana dair,
Ne de bir umut kırıntısı, yarınlara ait.
Beni unuttun ya, kolayca hani bıragit,
Gittin bense kabullendim çaresizce.

Artık ne bir mektup, ne bir haber bekleme,
Bu şiir son sözüm, olmaz git güle güle.
Benden sana kalan bu zehirli kelimelerle,
Belki bir an olsun vicdanın sızlar mı kim bilir?