0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
97
Okunma
Şiirin Hikayesi:
Bu şiir, içindeki umudu yitirmiş bir insanın, hayatına ansızın giren biriyle yeniden nefes almayı öğrenmesini anlatıyor. "Köhne bir ömrün yağmur sesiyle uyanışı" ifadesi, uzun süredir suskun, duygusuz ve yorgun bir hayatın yeniden canlandığını simgeliyor. Şair, kalbinin esmer meleğiyle tanıştığında, hem iç dünyasında hem de yaşamın dış yüzünde büyük bir değişim yaşar.
Bu esmer melek, sadece bir sevgili değil; aynı zamanda şairin içsel rehberi, duygularının tercümanı, karanlıkta bir fenerdir. Onun gelişiyle birlikte şairin kalbi yeniden atmaya başlar, satırlara dökülen kelimeler anlam kazanır, hayatın küçük detaylarında büyük sevinçler bulunur. Aşk, artık bir sığınak değil, bir diriliş olur.
Şair bu aşkı anlatırken, sadece bir kişiyi değil, o kişiyle gelen "yaşama arzusunu" da anlatır. Güzelliklerin fark edilmesi, akşamların boğuculuğunun sona ermesi, umudun yeniden doğuşu... Hepsi, bu aşkın ruhsal bir devrim olduğunun işaretidir.
Güzel bir aşk mevsimiydi,
Hayatıma adım attığın gün.
Köhne bir ömrün
Yağmur sesiyle uyanışıydı gelişin.
Gözlerinde, mutlu ve mesut günlerin doğuşunu izliyordum.
Kalbim, göğsümden fırlarcasına çarpıyor;
Yüreğim, hiç olmadığı kadar cesurca coşuyordu.
Kulaklarımda yankılanan sesin,
Bir şarkı gibi süzülüp
Dudaklarımdan dökülüyordu
Satırların en güzel kıyılarına.
Seninle tattığım, duygu yüklü aşk sözcükleriydi bunlar.
Kalbimin kapılarında nöbet tutan esmer meleğim,
Bir kez daha, yeniden ve yeniden
Hoş geldin hayatıma.
Tarifsiz bir aşk mevsimiydi,
Yüreğime adım attığın o an.
Artık bir umudum vardı yaşama dair,
Çünkü sen vardın.
Kötülükler güzelliğe evriliyordu seninle.
Akşamların siyah örtüsü
Artık boğmuyordu ruhumu.
Şarkıların notalarında hüzün aramıyordum,
Çünkü küçük mutluluklara büyük bakmayı öğrenmiştim.
Hayat, aslında yaşamasını bilenindi.
Önemli olan nasıl yaşadığın değil,
Nasıl baktığındı…
Erkan ŞEREMET
