0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
99
Okunma
Kırılmış bir gönül sazı
Ayar ile düzen almaz.!
Gelir geçer kışı, yazı,
Bu dünya kimseye kalmaz.!
Ömür biter perde perde,
Toplanacağız mahşerde.!
Âdem ile Havva nerde?
Bu dünya kimseye kalmaz.!
Kara toprağı, taşıyla,
Hiç bitmeyen savaşıyla,
Kurumayan gözyaşıyla;
Bu dünya kimseye kalmaz!
Ömür beş yüz, bin olsa da
Kişi hazine bulsa da
Her şeyi satın alsa da
Bu dünya kimseye kalmaz.!
Herkes mal, mülküne bakar,
Dert acısı yürek yakar,
Hayat bir su gibi akar;
Bu dünya kimseye kalmaz.!
Gelen ömrü kadar yaşar,
Ağlar, oynar, güler, coşar,
Kıyamete doğru koşar;
Bu dünya kimseye kalmaz.!
ADEM İMDAT KESİCİ
5.0
100% (1)
