Şehirde dairen, katın olsa da,
Baba ocağını UNUTMA dostum..!
Sahilde bekleyen yatın olsa da,
Boş yere kendini AVUTMA dostum.!

Helâl kazandığın şirketin olsun,
Besmeleyle başla, bereket dolsun,
Gariban insanlar hep seni bulsun;
Sen gonca gülleri KURUTMA dostum..!

Ne olur bayramdan bayrama gelme,
Eşinin, dostunun adını silme,
Akraba, hısımın bağrını delme;
Ellerin seyrine yol TUTMA dostum..!

Doğduğun yerdedir hatıraların,
Eğlencen, sevincin, derdin, efkârın,
Parça parça olmuş oyuncakların;
Maziyi zindana gel ATMA dostum..!

Candan sevdiklerin orda yatıyor,
Sensiz oralarda güneş batıyor,
Anılar maziye hüzün katıyor;
Sılayı rahimi UZATMA dostum..!

Bir gün yolun düşer, bakıp ağlarsın,
Virane evinle yürek dağlarsın,
Gençlik günlerini tek tek ararsın;
Eşini, dostunu AĞLATMA dostum..!

Hatırla babanın elbisesini,
Sağ iken dostlara duyur sesini,
Bir gün vereceksin son nefesini;
Dertli yüreğine dert KATMA dostum.!

Arada bir gelip, ateşini yak,
Tozlu pencereden karşılara bak,
Kibiri, gururu, inadı bırak;
Etrafına masal ANLATMA dostum.!

Şan şöhret selinde kaybolup gitme,
Saltanata dalıp zaman kaybetme,
Gurbet illerinde ömür tüketme;
Kendini köşeye DAYATMA dostum..!

Harabe odalar seni bekliyor,
Hasretlik çekenler fırsat yokluyor,
Konu komşuların sitem saklıyor;
Vuslatı koynunda UYUTMA dostum.!

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ
(ÂŞIK HOCA ADEMÎ)