Çocukluk günlerim, gençlik yıllarım,
Aklıma geldikçe içim yanıyor.!
Mazide yaşanmış hatıralarım,
Aklıma geldikçe içim yanıyor.!

Okula giderken neler çektiğim,
Bayram sabahları nasıl kalktığım,
Köydeki evimde ateş yaktığım,
Aklıma geldikçe içim yanıyor.!

Babamın sözleri, anamın sesi,
Köyümün şenliği, evin neşesi,
Cami odasında hocanın dersi,
Aklıma geldikçe içim yanıyor.!

Sevdamın adını yazdığım yerler,
Mayıs’ta bağ bahçe kazdığım yerler,
Yaylada dolaşıp gezdiğim yerler,
Aklıma geldikçe içim yanıyor.!

Eski evimizde olan eşyalar,
Gözümde canlanan bütün anılar,
Türk sinemasında çalan şarkılar,
Aklıma geldikçe içim yanıyor.!

Şimdi nerde oyun arkadaşlarım?
Dalınca gözlerim akar yaşlarım,
“Eski günler” diye söze başlarım,
Aklıma geldikçe içim yanıyor.!

Aşık Hoca Adem mahlasım oldu,
Baharda güllerim sarardı, soldu,
Köydeki anılar bir bir kayboldu;
Aklıma geldikçe içim yanıyor.!

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ)