Nisan geldi yine, yağmurlar yağar,
Derelerde sular çağlar Gelincik.
Bir küçük tohuma kaç bin renk sığar?
Açtıkça süslenir dağlar Gelincik.

Senin de bu aylar yırtılır perden
Kırmızı, turuncu en güzel türden
Köşelerde ayan olursun birden
Sevinir bahçeler bağlar Gelincik.

Biraz dertleşelim bu gün seninle
Hiçbir şey söyleme, sen sus ve dinle
En çok onu sevdim yüz bin yeminle
Şahittir ölüler sağlar Gelincik.

Ben ki tutulmuşum zamansız aşka
Yüreğimde bir ah, dilimde keşke
Çaresizliğimden kalbim bir başka;
Gözlerim bir başka ağlar Gelincik.

Soğumaya hava, esmeye rüzgâr,
Kopmaya fırtına, dökülmeye kar
İnan ki yokluğu beni de yıkar
Hasreti kalbimi dağlar Gelincik.

Ben ona ne yaren ne de yâr oldum
Ne gönlüne girdim ne de var oldum
Sonunda yolunda ağyar oldum
Yüreğim karalar bağlar Gelincik.

İkide bir benden uzak dur diyor
Hâlbuki o benden çıkıp gitmiyor
Şimdi anladın mı neden yetmiyor
Nisyana asırlar çağlar Gelincik.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
01.04-01.23-2025-SALI