Her ne kadar cümleleri ardı sıra dizse de insan
sözlerinin tükendiği an da gelir; kimi zaman
yalnızlık ve ümitsizlik, kimi zaman
derin bir çaresizlik, alır aklı baştan

Sayfalarca kitapları devirip de zirveye
en zirveye çıksa ilmin ve hikmetin,
binlerce kelimeye denk tebessümü olmasa
neye yarar en pahalısı mürekkebin?

Kalp ülkesinde bir bahar vardır
yaprakları dökülse de mazlumların
Cennete uzanan bir mevsim de vardır
kışları üşütmeyen yazları yakmayan

Söze sâdık kalanlarındır cennet,
Mıhlanmıştır alınlarına secde izleri ve samimiyet,
Üzseler de, kırsalar da Kabil’e özenmeden yaşarlar,
Habil gibi, mazlumun duasıyla dirilir hikmet.

Kalbi yananlar yakmazlar,
Ateşin bağrında güller büyütürler , sabırla...
Körleşmez vicdanları, çölleşmez rahmetleri,
Merhametle yoğrulmuş elleri kan dökmez,
kimseye gözyaşı döktürmez asla...

Zeynep Zuhal Kılınç