0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
173
Okunma
ellerin celladıdır emanet manolyaların,
saksılardan ayrılık masalları eser tenhalara.
devşirme rüyaların kıyısında cümle toprak,
bir yudum su için okyanuslar feda ediyor.
o çelik yelkenli gözlerine ne oldu?
kirpiklerin kaç filika taşır daha?
sen bilmem kaç fersah ötede,
bilmem kaç milyon deniz yılı uzaktasın?
bense martılar yüzdürüyorum yokluğunda, mercan uçuruyorum.
emekleyerek geçiyorum bütün boğazlardan.
yaban mersini ve turunç kokan koyaklardan uzakta,
palmiye gölgesine hapsoluyorum.
birkaç yağmur damlası dans ediyor omzumda,
sensizken şimdi asi bulutlar.
tabiatın bütün kanunlarına karşıymışım gibi,
inceldiği yerden kopartıyorum kıyameti,
gözlerin bir geçite dönüşüyor cennet bahçesinden,
ben cehennemden seni izliyorum.
Samet ALİM
5.0
100% (3)
