İçimde dolmayan boşluklar
Solan güller, yok olan düşler
Boğazımı düğümleyen sorular
Sonu olmayan hisler
Dedim ki artık yeter
İntihara meyillydi günler
İmkansızlığa aralanan halisünojenik maddeler
Şiirler, gizemler
Sinirden deliye döndüğüm geceler
Hepsine dur diyen yine kalem
Herkes umudu arzularına teslim eder
Çöken lanet, sönen hayatını mahveder
Yüreğinde değil esiri olduğun hazların yaratır kasvet
Karanlık matem, yanarsın zaten
Vedalar acı bir mersiye
Zaman geçmez zayıfsa iraden
Reddettin madden, kaybınsa manen
Halbuki arınsan bedhahından izafen
Değişmese de nefes aldıracak mizansen
Bereket ayına reçete, önce kendine izah et
Eline bir şey geçmedi zihninde dönen cümleleri ince ince eleyerek sarf ettiğin gayret

Samsara, yaşam çarkında kalanlar
Samsara, yok olup var olanlar
Samsara, karmada ölenler ve doğanlar
İnsanlık halini kırıp sınırları aşar, Samsara’dan kurtulanlar

Tam olarak sorunum ne?
Bilmiyorum, kıvranıyorum öylece
Bu kadar karmaşıklık fıtratıma ters
Elimde avcumdan ne varsa döküldü bir izbede
Önceleri aldırış etmedim, heves deyip geçtim endişe etmeden
Sonra baktım, ciddiydi problemler
Arafta sessizleşip keşfederken sana dair tüm parçamı aldı benden
Yandı gönlüm, razı değildim çaresizce düşenlere
Belki de Tanrı’dan bekledim bir mucize
Ama yoktu, bu yolun sonunda dur diyen
Olsa da mesafe kat ettik dinlemeden
Şimdi geriye dönenemem
Haritam yok, yeni bir hat çizeceğim
Batıni dilekler, zahirî gerçekler
Hercümerç silsileler eşliğinde
Gelecek güzel yarınlar bir şeyler feda ettiğinde