Her akşam bir b
aşka kıvılcım
İçimin yangınını başlatan.
Hangi bahane daha güzeldi?
Bu sefer,
Canıma değen hangi ağacın dalıydı
O koca çınar, bana değecek kadar nasıl alçaldı...
Sığındığım yalnızlıktı beni benden çalan.
Yerleri süpürdü tenim.
B
aşka b
aşka gölgelerle.
Karnı ağırıdı
gülmekten çaresizliğimin.
Kendiyle
savaşmamış kimselerce
Yanlış anlaşıldı sancılarım.
Katıla katıla
gülmek ne güzel şeydi,
Çok Özledim...
Yarına çıkma telaşı, bana kim bilir kimin mirası
Aklımda binlerce düşünce,
Meydanlarda dar ağacında
Verilen bazı kalifiye sözler
Felakete sebep olup
Yollarımdan caydırıldı.
Bilmiyorum
Bu
hüzün, bu karmaşık düğüm
Kimden bana kaldı
Göreceğim ne kaldı
Bilmiyorum
