Kanım kaynar ara sıra
Ara sıra da donar ,
Gün kızıla çalınca
Bahanesiz yalanlar gelir aklıma
Hani olurya
Katillerde şiir okur mu?
İki ateşin düellosu gibi
Umarsız , çocukça bir çaba
Gök gürlerdi biz korkardık
Dolaba Saklanırdık
En az o kadar çocukça
Sonra,
Akıldan geçene aciz kalır,
Anlamazdık
Sözü göğsümüzde yumuşatamayınca
Sakındığımız gözümüze batardı
Kılık değiştirmiş düşmanlar
Sahip çıkarmı kendinden olmayana?
Sarılıp uyumak varken
Kim katip eder kendini zamana?
Çok geç kalkar o gemi
Beklerken , bileklerimden asarlar beni
Öyle...
Dışarıdan görünmeyen yaraların
İyileşmeden geçermi?
Öyle...
Şiir okurdu bana katil
Ama epik ama yitik
Kulak duymadan gönül inanır
Duyacak olsa ölüm inanır...
Ruhum Tımarhanede sallanır
Unutulur ismim. sonum kazanır
Katille dile gelen şiir utanır.
Kimseyi görmeyen gözüm utanır
Ölelim o vakit, tarihe gömülelim
Olur ya bir kağıda karalanırda
İnsanlar bize okur inanır,
Bir canın yüreği , yanar inanır...