Bir aşk düşledim, tertemiz, sonsuz,
Bir ömür boyu sürecek bir masal,
Kalbimin en güzel köşesine koydum seni,
Sen ki yıldızdın, geceme ışık saçan.

O kadar çok sevdim ki seni,
Adını dualarıma kattım her gece,
Sana uzanan yollarım umut kokardı,
Dünyamın en kıymetlisi sendin işte.

Ama sözlerin yalanmış, sevgin sahte,
O gözler ki bana güvenle bakardı,
Meğer ne çok perde varmış ardında,
Yalanların karası, sevdamı yaktı.

Kaç kere söyledim sana, kaç kere yalvardım,
"Ne olur, dürüst ol, tek istediğim bu,"
Ama sen hep aynı hatayı işledin,
Sevgimi küçümseyip, yalanlara büründün.

Kalbim, senin için atarken deli gibi,
Sen bir hançer gibi saplandın içime,
Bile bile kırdın, ezdin beni,
Sevgi böyle mi ödüllendirilir ki söyle?

Bir zamanlar ne çok inanmıştım,
Gözlerin doğruyu söyler sanmıştım,
Ama artık anladım, sen sevdaya yabancı,
Yalanlarınla kirlettin bu aşkı.

Şimdi bak bana, bir daha gör,
Güçlüdür bu yürek, ama incindi bir kez,
Sana bir şans daha yok asla,
Bitti artık, yollarımız ayrı bir kez.

Evet, hâlâ bir iz var içimde senden,
O kadar çok değer verdim ki sana,
Ama o iz de silinecek zamanla,
Çünkü sen hak etmedin, bunu anla.

Bir daha kırılmam, bir daha yanmam,
Artık kalbimde yeni bir yol açılır,
Gölgen bile düşmesin sevdamın üstüne,
Çünkü yalanlar sevgiye dokunduğunda,
O yara sonsuza dek kapanır.

RAMAZAN ACAR