Zincirler kırılır, rüzgarla savrulur,
Kozmos fısıldar, kaybolan izleri bulur.
Her yol sonsuzluğa çıkar,
Ve biz, yeryüzünden kayıp
yıldızlarız.
Fırtına, içimizde yankı bulan bir çağrı,
Rüzgar, direnmenin yankısına dönüşür.
Karanlıkta kaybolur her ışık,
Ve her iz, evrenin gövdesinde kayar.
Sonsuzluk her sınırda
doğar,
Bir adımda
zaman kaybolur.
Bir nefeste kaybolur her şey,
Ve adımız, yankı olur uzayda.
İçimizde
yıldızlar sönerken parlar,
Her yara, galaksinin öteki yüzüne yol alır.
Ölümsüz akı, karanlıkta yükselir,
Hayallerin her damlası, ışığa dönüşür.
Zamanda kayboluruz, duvarlar silinir,
Sınır, bir yanılsamadır, kaybolur.
Sonsuzluk okyanusa akar,
Ve biz, kaybolan bir şarkıyız.