"iplik çıktı iğnenin yuvasından
sanırım yine sökün sökün sökülüyorum.."

bileklerimi kesen saç tellerini,
kanıt diye topladılar dudaklarımdan...
dedim ki !
tütün basmak durdurmaz bu kanamayı,
bırakın bileklerimde kalsın...

uykusuz gecelerin sessiz çığlığına,
ıslık çalıyordu diyenler tanıyorum.
uçurum başında yakıyorum,
kendi kanatlarımı...
bin arşın aşağıda,
can çekişen kendime bakıyorum.
bugünde düşmedim,
üvey öksürüklerin örttüğü ciğerlerimin üstüne.
gönlüm yine kanıverdi,
fütursuz vuslat ninnisine...

"uyuşan kolumu uyuşmayanla iliştirdin.
sen diye çırpınan ruhumu,
cehennem aleviyle seviştirdin..."

yine de
ezdirmem ölmüş bedenimi,
kendini diri sanan vefasızlara.
zülfün yaktı bende dondum derim..
çalıp çalıp sattığın hevesimi,
kovalamam bu hiçlik pazarında.
bir sigara daha tutuşturur,
hak ettim derim...

" ortadan ikiye sonra ikiye sonra ikiye,
böldüğün her ikinin biri sensin
diğeri sen..
aşık hiç ölür mü ecelini severken..?"


İsmail Yılmaz