Gözlerimde bir deniz büyür sessizce,
Her dalga, içimde saklı bir kıyamet.
Ufuk, kayıp yıldızların ağıtıyla titrer,
Ve ben, o titremede seni beklerim.
Fırtına, söylenmemiş sözleri taşır,
Kayalıklarda yankılanır unutulan sevdalar.
Suların derinliği, bir sır gibi çağırır beni,
Ama her çağrı, seni biraz daha uzaklaştırır.
Sis, gökyüzünü sarar; bir perdenin ardında,
Saklanır gülüşün, bir rüyanın yankısı gibi.
Ve ben, o sisin içinde bir iz ararım,
Ama her iz, beni dipsiz bir boşluğa bırakır.
Denizin ruhu, gökyüzüne yükselir usulca,
Her damla, gölgelenmiş bir hatıraya dönüşür.
Ve ben, o hatıraların peşinden koşarken,
Kıyılarda unuttuğum kendimi bulurum.
Gecenin yüreği denize dökülür,
Her karanlıkta bir parçanı hissederim.
Ama karanlık, yıldızları saklar benden,
Ve ben, yıldızların sessizliğinde seni çağırırım.
Bir gün, deniz susar, yankılar diner,
Ardında mavi bir uçurum bırakır.
O uçurumda seni bulurum yeniden,
Ama her buluş, sonsuz bir vedanın yankısıdır.