Bilmem ki nasıl bir sevdadır bu,
İçimde bir yangın, dışımda sessiz fırtına.
Tuttuğum eller mi soğuk şimdi,
Yoksa ruhuma dokunan o yalan mı ağır?
Düşlerimi bile acıya boyadın, bile bile.

Sen gelmeden önce kalbim sakindi,
Her şey yolunda, dünya dardı ama umut geniş.
Ama bir baktın, baktığın yerde büyüdü çiçekler,
Ben sandım ki bahar gözlerinden geçer,
Meğer yalanla dolarmış bu baharın yeşili.

Baktım, gözlerine baktım,
Bir yıldız gibi parlayan, masum sandığım.
Bir cennet gibi açılan, hayalleri saran.
Oysa şimdi anlıyorum ki göklerin ötesinde,
Bir girdap saklıymış gözlerinde, beni içine çeken.

Ne söylesem eksik kalır belki,
Anlatsam yetmez, sussam acı daha derin.
Bir sevda ki yüreğimi eline aldın,
O kadar güzel, o kadar acımasız.
Ben her sözünde bir hayat kurdum, sen her adımda yıktın.

Geceye sarılırken yanımda sandım seni,
Ama meğer uzakmışsın, hayalden bir suret gibi.
Dokundum, dokunduğum yer hep buz, hep soğuk.
Aldatıcı bir sıcaklıkla sardın ya hani,
İşte şimdi donuyorum o yalancı alevde.

Hani derler ya, sevda acıdır diye,
Bilmiyorlar ki bazen acı değil, zehir olur.
Bir dokunur, damarına işler,
Ve yavaşça her şeyini alır senden,
Sen buna rağmen sevdim sanırsın, bir kere tutulmuşsun ya!

Bir yudum sevda içmeye geldim sana,
Sen yudum yudum hasret sundun bana.
O eller ki, bir zamanlar beni saran,
Şimdi ne kadar uzak, ne kadar soğuk,
Her sarılışında yüreğime bir düğüm attın farkında olmadan.

Söylesene sevgili, neydi bu sevda?
Bir serap mıydı, yoksa oyuncağın mı oldum ben?
Yüreğim elinde, seninle bir yere varacak sandım,
Meğer adımların hep ters yöne bakarmış,
Senin sevdan bile kendine başkasını ararmış.

Şimdi yollara bakıyorum, sensizliği adımlıyorum,
Yalnızlık bile senin yalanlarından daha merhametli.
Yüreğimin her çırpınışında sen var sanmıştım,
Ama yalnızca boşlukmuş ardında bıraktığın,
Bir fırtına, bir hüzün, bir kırık hikaye...

Ben şimdi senden kalan bu düşlerle yürüyorum,
Yol uzun, hasret acı, ama sen yoksun,
Ve belki de en güzel yanı bu olsa gerek,
Çünkü sen yoksun, artık yalan da yok.
Beni yakan sen değilmişsin, bendeki saflıkmış meğerse.
RAMAZAN ACAR